Çocuklar öldürülmesin
Şekerde yiyebilsinler…
NAZIM

Bilyelerim var benim yeşil, mavi, kırmızı… Bilyelerim var sarı, mor, cam göbeği… Bilyelerim turuncu, pembe… Bilyelerim siyah beyaz…

Bilyelerim var her yeni doğan güne umut. Minik avuçlarımda sıkı, sımsıkı… Umudum var kocaman!

Ah o şah damarından vuramadığım yoksulluk, açlık. Ah yok edilen güzelim Marmara… Sonunu getirdiğimiz ağaçlar, hayvanlar, böcekler ve de çiçekler…

Bilyelerim var savaşlardan büyük, açlık bilmeyen… Yarım yamalak gülüşlerden çok daha mutlu.

Bilyelerim rengarenk düşlerim. İnsan kokulu, bilyelerim yağmur bereketli. Ne güzel ellerim vardı bilir misiniz? Ellerim ne kadar güzeldi… Yüreğim kadar kocaman!..

Bilyelerim cesur, endamlı… “Anne, çocukları küçük mermilerle mi öldürüyorlar?” Çocuk cesareti nedir bilemezsiniz!

Bilyelerim şiir şiir… “Aç olan cümle cihanı aç sanır / Tok olan cihanda ekmek yok sanır!”

Bilyelerim hüzün hüzün… Yine akşam oldu, değişen bir şey yok bu dünyada.

Bilyelerim… Sadece bilyelerim rengarenk, kalan her şey zifiri karanlık!..

MUT – 14062021