Alooaloo, dikkat dikkat!
Mut Çıtlık Kültür Sanat Dergisinin birinci sayısı çıkmıştır. Parasız dağıtıyoruz…
+++
Saygı değer konuklarımız, sevgili arkadaşlarım, Mut Çıtlık Dergisinin değerli dostları; hepinizi saygıyla, sevgiyle selamlıyorum, hepinize hoş geldiniz diyorum, hoş geldiniz!..
Az önceki sesle ve duyuruyla sizleri 15 yıl geriye götürmek istedim. Yıl 2007, aylardan nisan, dört arkadaşız, derginin adını Mut Çıtlık koymuşuz. Mut’un son at arabacısı Omar Ağa’nın at arabasını ayarlayıp üzerine çul ve minder serdik, yastık döşedik, yanımızda iki ya da üç tane halkoyunları giysili genç var, benim elimde de tenekeden yaptırdığım bu ses yükselticisi(megafon)…
İşte bu ses ve duyuruyla Mut Çıtlık yayın yaşamına başladı, işte bu ses ve duyuruyla Mut Çıtlık tohumu yazın (edebiyat) toprağına düştü, işte bu ses ve duyuruyla Mut Çıtlık sanata ve Mut kültürüne dokunmaya ve nice insan eline kalem kağıtalmaya başladı.
Ve geldik 15 yıl sonraya, bugüne. Tarihi Taşhan bu kalabalıkla tarihi bir gün yaşıyor bugün. Belediye Başkanımız aramızda, Büyükşehir Belediyesi Temsilcimiz aramızda, parti başkanları, sivil toplum temsilcileri, muhtarlarımız, basın çalışanlarımız ve de kültür sanat düşkünü Mut halkımız aramızda, etkinliğimize katılan herkese merhaba diyorum!
Bu etkinlikte emeği geçen herkese; Mersin Büyükşehir Belediyesi çalışanlarına, Mut Belediyesi çalışanlarına, destekçilerimize, sunucularımıza, basın çalışanlarımıza, biraz sonra sahneye çıkacak olan dostlarımıza ve Mersin Büyükşehir Belediyesi Müzik Korosuna çok teşekkür ediyorum. Unuttuklarıma beş fazla teşekkür ediyorum. Yine etkinliğimize kutlama iletisi gönderen dostlarımıza da teşekkür ediyorum. Biraz sonra hepsi okunacak.
15 yıl… Anadolu’da dergi çıkarmak öyle kolay değil arkadaşlarım. Birçok dergi biliyorum, bir yıl yaşıyor iki yıl yaşıyor. Ama Mut Çıtlık 15 yıldır yaşıyor.
İlk ateşi ben yakmış olabilirim, bu dergiye en çok emeği ben harcamış olabilirim. İkisi de doğru. Ama sizler olmasanız Nihat Musul tek başına nedir ki? Bu derginin binlerce okuru, yüzlerce gönüllüsü ve destekçisi var. Mut halkı ve Mut dışındaki Mutlular yaşatıyor bu dergiyi. İnsanlar bu derginin içinde kendilerini, çocukluklarını, annelerini babalarını, ninelerini dedelerini görüyor. Mut halkı ve Mut kültürü var bu derginin içinde, İşte bu dergiyi yaşatan güç budur. İçinde halk olan, başka böyle bir dergi yok arkadaşlarım, yok. İşte bunun için Mut Çıtlık, hep birlikte açtığımız bir kültür sanat Mut gülüdür. Ne mutlu bu gülü açanlara, ne mutlu kendisini Mut Çıtlık Ailesinden sayanlara, ne mutlu yakasında Mut Çıtlık taşıyanlara!…
Bu 15 yılda Mut Çıtlık yalnızca dergi olarak kalmadı. Yüzlerce etkinliğe, Mut ve Türkiye ilklerine imza atarak etkinlikler dergisine ve Mut Çıtlık Ailesine de dönüştü. Biraz sonra bir arkadaşımız bu etkinliklerden bir özet sunacak sizlere.
Bu dergi benden sonra benim çocuklarıma değil, Mehmet Gürbüz’e kalacak. Nihat Musul olarak ben 15 yıl önce nasıl coşkuluysam, yine aynı coşkudayım. Doğru, ben bu dergiye çok emek harcadım, harcıyorum da. Ama bu dergi de bana, benim ona verdiklerimi fazlasıyla bana geri verdi. Bu dergiyi bırakıverirsem, sanki yaşamımın bir anlamı kalmayacak benim. Böyle bir aşka dönüştü Mut Çıtlık benim için. Bu dergi olmasaydı belki de ben şu anda sokaklarda bastonla yürüyecektim, bir iki hastalıkla boğuşacaktım, tek sosyal etkinliğim evle kahve arası olacaktı, yazdığım kitap sayısı üçü dördü geçmeyecekti, kimseye esin kaynağı ve örneklik olmayacaktım…
Beş tane de şenliğimiz var bizim, sevgili dostlar. Yerfıstığı Şenliği yapıyoruz Çiftçiler köyünde, Mehmet Çiftçioğlu’nun ev sahipliğinde, Ütme Şenliği yapıyoruz Kadıköy’de, Berber İbrahim’in ev sahipliğinde, Kavurga Şenliği yapıyoruz Köprübaşı köyünde, Hüseyin Cılız’ın ev sahipliğinde, Kiraz Şenliği yapıyoruz Sertavul’da, Sema/Vasfi İnanıcı ve Nihat Musul’un ev sahipliğinde, Antepfıstığı Şenliği yapıyoruz Alahan köyünde, Sarı Musa’nın ev sahipliğinde.
Son olarak şunlara söylemek istiyorum. Mut Çıtlık’ın bir işlevi daha var arkadaşlarım; yaptığı bütün bu etkinliklerle kimi dostlara öncülük ve esinlik kaynağı oluşturdu. Onlara “Kültür sanat adına ben de bir şey yapmalıyım” dedirttiysek ne mutlu bizlere. Ve de kültür sanat adına kim güzel bir şey yapıyorsa, Mut Çıtlık olarak hepsini alkışlıyoruz.
Ve son söz olarak diyorum ki, nice yıllara Mut Çıtlık, nice yıllara! Ve hatta bir adım daha ileri giderek diyorum ki, nice 15 yıllara Mut Çıtlık, nice 15 yıllara!…