Biliyorum, birçoğunuzun usuna uçar adım kayısı geldi. Tamam. Ama benim yazacaklarım kayısıdan değil.
Bu iki kenti görmeyenler, görseler bile böylesine bir eşsizliğin ayrımına varmayanlar elbette ki kolay kolay bilemezler bunu, hatta hiç bilemezler.
Ben yine de birkaç saniye düşünme payı bırakıyorum size…
Nedir bu eşsizlik, neden Mut’la Iğdır?..
Ben bunu zaman zaman birçok insana söyledim, sanki bir yerlerde de yazdım bile…
1970’li yılların başında Iğdır’ın Tuzluca ilçesinde ( o yıllarda Kars’ın ilçesiydi) öğretmenlik yapmış, Iğdır’a da birkaç gitmişliğim olmuştu. Ağrı dağını o görkemiyle o yıllarda görmüştüm. Ve hatta kırk yıl sonra bir daha gitmiş, bir daha görmüştüm.
Ama bu kez gözlerimin önünde yalnızca Ağrı dağı değil, bir dağ daha var.Mağaras dağı!
Ne kadar da benziyorlar birbirlerine! O dimdik yükselişleriyle, yamaçlarıyla aşağılara yayılışlarıyla…Mağaras dağı da Mut’un Ağrı dağı sanki…
Bu, bulunmaz, eşsiz bir benzerlik. Başka hiçbir iki kentin böyle bir benzerliği yok. Hatta bu bulunmaz benzerlikten bu iki kent (Bir de kayısıyı eklersek) “Kardeş Kent” bile olabilir…
Böylesine bulunmaz bir benzerliğin dışında, beş on yıldır da bir büyük benzemezlik var bu iki dağın arasında. Doruklarında… Bilebilecek misiniz bakalım?..

Yıllar önce bir şiir bile yazmıştım:

MAĞARAS DAĞI

Mut çukurunun
Başkaldırıp ayağa dikileni
Gökyüzüne yükselen dev heykeli
Güçlü, soylu, heybetli kralı
Ağrı boylum
En devrimcim…

Frene basmış
Göksu’ya gelince Toros
Eteklerini indirmiş
Erimiş o gök aşkla
Göksu’ya gül akıtanım…
Dik duruşlum…

Özgürlük kokusu getiriyorsun
Yağmurla çavşır mantarı
Kartala özendiriyorsun beni
Çıkıp tepene uçasım geliyor
Yanlarından yanıldığım
İki maviye sevdalım…
Cıvlak başlım…

Bugün başın şapkasız
Bugün Mut yağmursuz
Yüksekliğini Göksu yazar
Firavunların gördüğü
Gerdanına Ağrı takışlım…
Etekleri zeytin boyalım…

Eteklerinde didişir
İki Nasrettin Hoca
Akşam olur
Usulca mora boyanırsın
Sabah Göksu şarkısıyla
Göksu’dan önce uyanırsın
Mut bekçim…

Mut bilgeliği parlıyor yüzün
Tarihçiler Mut’u sana sorsun
Ne zaman sana baksam
Mut’u öpersin
Dudakların aşk ve ışık
Masal Dedem…