Bana öyle masum öyle çaresiz bakma çocuğum
Bedenim enkaz altında ruhum enkaz altında
Memleketim enkaz altında.
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum
Ne duyan var sesimi ne de bir el verenim
Yaralarım kaynıyor enkaz altında.
Bitmiyor kahrolası iktidar kavgası
Bitmiyor mal mülk hırsı, yalan dolan, talan
Bitmiyor arsızların arsızlığı, yüzsüzlerin yüzsüzlüğü
Keşke vicdansızların bedenlerinde çatlasaydı depremler
Keşke ahlakını satanlar, merhametsiz korkunç yüzler utansaydı bakışlarından
Ve keşke cehaletin, adaletsizliğin bedenleri kalsaydı enkazın altında.
Nasıl tutacağım nasıl el vereceğim soğukta titreyen yüreğinden
Ve nasıl üstesinden geleceğiz bu felaketin üzerinden
Sen bana bakma çocuğum, dimağım bozuldu yaşlandı sözlerim.
Sen yeneceksin cehaleti sen bozacaksın zalimlerin zulmünü
Tıpkı bu gününü çalanlar gibi
Bana öyle masum öyle çaresiz bakma çocuğum
Senin hayallerin gökyüzü kadar geniş umutların yenibahar kadar taze
Senin masum çığlıkların güneşin doğduğu yerde.
Bak senin ürkek bakışların yakacak vicdansızlığı
Senin gamzelerin söndürecek yürekteki közleri
Sende onların geleceğini alacaksın ellerinden
Umutlar ekilirken toprağa sımsıkı sarılacağız geleceğimize…