Daldım gittim bir anda, 60 yıl öncesinin köyüme, çocukluğuma…
Ekiz Durmuş köyün en garibanı, civanı, bekçisi, çobanı, tellalı…
Gözleri yarım yamalak. Hele birisi daha bir beter. Civan ya, geceleri kimisi gözlerine el feneri tutarak kızdırır bunu. Küfrü basar bu da:
“ Ulen askerde düdük burda elektrik, ananı avradını trilyon kere s…..!”
Dünya küfür şampiyonu….
+++
Çoban ya, oğlu Mehmet’le köyün sığırını güderler. Mehmet de birazcık safırak. Sürünün bir ucunda birisi, bir ucunda birisi. Ara sıra bu bağırır:
“Oğlum Memeeeet! Mustulların sarı ineği var mııı?”
“Vaaaarrrbuba…”
“O varsa hepsi vardırrrr…”
+++
Bizim köyün ortasının karnı biraz şiş! Ekiz Durmuş’un evi de burada zaten. İki odacık toprak bir ev. Yanı başının altındaki ev de Çoban Mehmet’in evi. Bu evin damından da neredeyse köyün tümü görünür.
İşte bir ikindi üzeri; tellal ya, biraz da uçarı ya, belli ki epeyce de kızdırmış bunu birisi:
“Kuşlarrrrr, ötmek yoook!..”
“Köpeklerrrr, havlamak yoook!..”
“Tilkilerrrr, pavkırmak yoook!..”
“Kurtlarrrr, ulumak yoook!..”
“Eşeklerrrr, anırmak yoook!..”
“İneklerrrr, böğürmek yoook!..”
“Köylülerrrr, konuşmak yoook, konuya komşuya gitmek yoook!..”
“Çobana gelen bazlamalar yanık olmayacaaakk!..”
“Duyduk duymadık demeyinnn!..”
+++
Bu kez sabahın erken saatleri…
Ekiz Durmuş yine damda:
“Dayak boykotu varrrr!..”
“Üç gün kimse çocuğunu okula göndermeyecekkk!..”
“Köylü akşam karar aldıııı!..”
“Duyduk duymadık demeyiiinnn!..”