Dağların, derelerin ve kentlerin tarihi, yağmalanmadan öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılıyor artık.
+++
Develik çiçeği açmış
Ver elini Mut’tun Gülnar yakası…
+++
Çocukluğumuzda kucaklarımıza sığmayan bulutlar, küçülen kucaklarımıza ayak uydurdunuz!
+++
On çocuğum olsa adlarını karıştırırım. Yüz metreciyim, maratoncu değilim çünkü. Ahmet Ayşe olur birkaç gün sonra, Osman Mustafa! Sonra hastanede doğan çocuk hapishanede doğar. Bu yüzden roman yazamam ben, yazamam! Gökdelenler değil, tek katlı evler yapabilirim.
+++
Ayak sesleri duyuyorum
Özgürlüğüme benziyorlar
Bana doğru geliyorlar…
+++
Coranaya inat / Kültür sanat.
+++
Bana niye teşekkür ediyorsun kardeşim! Git benim dinlediğim türkülere teşekkür et, okuduğum kitaplara, büyük aşkım doğaya, annemle babama, peşimi dört saat bırakmayan köpeğe…
+++
Sanatçılığı kadar aydın sorumluluğuyla da tartar, tarih bir insanı.
+++
İnsan deli olmaz, deli edilirmiş!
+++
Aynam, yazılmış defter yapraklarımdan,
Giysilerim, gözlük camlarımdan,
Zamanım, avuçladığım deniz sularımdan,
Evim, sözcük tuğlalarımdan…
+++
Dünyanın bütün insanlarını seviyorum, çünkü Nazım Hikmet’i okuyorum…