Şiir ve öykü bir arada. Yazar hem şair hem de öykü yazınca yeni bir yapıt ortaya çıkmış. Şiirde özeti var. Sonra yaşam kesitlerinden öyküsü. Okuyucuya düşünme, hayal kurma zahmetinde bulunma diyor.
Silifke de Halk Akademisi’ni (Halk Kırtasiye, Yaşar Öztürk) ziyaret ettiğimde dostumuz Recai Kepez’in Söğüt Dalları kitabı imzalanmış olarak bana verildi. Yayla, geziler derken bu günlerde bir araya gelemedik.
Zaman süreci içinde Taşucu’nda bir 24 Kasım Öğretmenler Gününde rahmetli Mustafa Kepez öğretmenime plaket vermek bana nasip olmuştu. Çok gurur duydum. Köy Enstitülü müfettişlerinden idi. Anadolu’yu adım adım gezmiş.
İşte Söğüt Dalları diyarı Çatak Silifke köyünden Anadolu’ya adım, adım gezilen yerlerden yaşam kesitleri kısa, kıs öyküler ile okuyucuya ulaşıyor.
Söğüt dalları deyince gürül gürül akan dereler, onun kenarında su değirmenleri, sonra yanında salkım söğüt… Çınar ağaçları. Gölgesinde seklemleri taşımak için gelen eşek, katırlar. Bir kıyıda nöbet beklerken uyuyan insanlar. Değirmen taşlarının tıkırdaması, nöbet bekleyenlere ikram edilen sıcak undan çekmeler. Ama doğaya o kadar dokundular, kirlettiler ki, doğa küstü. Doğa yağmur, kar vermez oldu. Artık dereler yok. Sular akmıyor. Su değirmenleri yıkık içinde.
İşte bu gerçekleri yaşarken elimizde bir belge çıkıverdi. Kuraklığın belgesi. Söğüt Dalları.
Recai Kepez, babası gibi öğretmen, onun kadar gezmese de, o da oradan oraya sürgün yemiş, gezmiş. Öğretmenlik yolunda babasının izinde devam etmiş.
Kavak, Çatak köylerinde köy enstitülü öğretmenlerin yanında bir de yüksek köy enstitülü öğretmenleri görmek olası. Bu köylerde köy sanatçıları var. Keman çalar, davul çalar. Kaşık yapar. Düğünlerde seyirlik oyunlar oynarlar. Kaşık oyunları oynarlar. Saz, söz, esas Karacaoğlan diyarı buralar. Saz, söz olunca hoş görü başlar. Kin, nefret yerine insan sevgisi, doğa sevgisi başlar. Çaltıbozkır’da gördüğün hoş görü hemen yanı başında Mara’da, Uzuncaburç’ta göremezsin.
Bir Fırtına İçinde, O Dedikleri, Ezilenlerin Sesi, Kanla Yazılan Tarih, Çoban Mustafa, Okur Yazarım, Göz Yaşı Kardeşliği, Torosların Yalnız Köyleri, Günaydın, Kalpten Kalbe Konuşma, Mutlu Olmak Gerekir, Direniş, Solgun Söğüt Dalları, Adı Yok, Şefkatli El, Dünyayı Yakasım Geliyor Sobanın Etrafında, Geciken Mektuplar. 18 şiir, 18 öykü. Şiir ile merhaba diyor. Sonra öykü ile bize yoldaş oluyor.
Yeni bir söylem, yeni bir yöntem. Şiiri okuyorsun, tam kendini kaptırmışsın. Ardından onun ile ilgili yaşam kesitleri geliveriyor. Öyküler şiir tadında. Melodi gibi, bir türkü gibi. Sazlar çalıyor, bir bakıyorsunuz keman, kaval Sarı Yayla türküsü dillendiriyor. Dedik ya şiir, ya da öykü bir ezgi tadında. Yürürken dağlar, taşlar ses veriyor. Islıklar o koyaktan, o koyağa yankılanıyor.
Geriye, Mehmet Recai Kepez öğretmenin kitabını okumak kalıyor.
Emeklerine sağlık. Yazma dürtüsü hiç eksilmesin.
Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü de kutlu olsun.
(*) Solgun Söğüt Dalları. M. Recai Kepez. Cinius Yayınları. www.ciniusyayinlari.com. Taksim-İstanbul
Yazarın Cinius Yayınlarında çıkan diğer kitapları: Tek Pencereli Ev, Tahta Bavuldan Çıkanlar, Adada Gün Doğumu, İki Aile, Dinozorun Sırtındaki Dikenler.
