AKHİLLEUS – HEKTOR
Ferhat Tekin o demir sürücünün adı. Kendisini Tekin Ferhat diye adlandırır. Grubun, Enduro tip motoruna sahip tek sürücü. Ondandır arada bir yoldan çıkışları. Taşlık arazilere, ormanın içine sapışları. Nerde bir çarşaklı alan görse, dalışı. Tıpkı diğer demir süvariler gibi onunda kıyafetleri kendisine özel. Oldukça renkli öte yandan.İçini yansıtan. Bu sporu, severek yapıyor bu insanlar.
Denedi, Çığlıktepesi’ ne çıkmayı Ferhat. En uygun olan, güneybatı yönünden. Dağcı Sincapların, tepeye ulaştıkları rota değil burası. Güneydoğu yönünde eğimli uzanan arazi. Dağcı sincaplar, kuzeydoğu yönden çıkarlar ve engel değil arazinin ne olduğu, onlar için.İzin vermedi çarşakları, çarşak üstü taşları, koca kocaman taşları ve nihayet ana kütle Çığlıktepesi kayası olarak, demir ata, güneydoğu arazisi. İstiyorduk ki hiç değilse bir demir at, Çığlıktepesi zirvesinde olsun. Pers Yolu’nun, çoklu kültür yolu işlevi bunu gerektirir nihayetinde. Bir deneme. Bir deneme daha. Daha fazla zorlamadı, atını, araziyi, olabilecekleri, olabilmeyecekleri iyi bilen, Demir Süvari TEKİN.
Vazgeçtik. Bu ilk geçişe özgü, bir tamir tahkimatımız da yokken. Doğa ve teknolojiyi daha fazla, karşı karşıya getirmeyelim dedik ve çıktık, tekersi adımlarla Çığlıktepesi’ ne.
Her zamankinden daha bir yaşam dolu, 11 Mayıs 2025 tarihinde Çığlıktepesi. Baharın yaşam ürettiği, aşk ürettiği, otların tam anlamıyla yeşerdiği, kış boyunca beslenmiş Avoluk su kaynaklarının, deli aktığızamanlarında. Güney yandan gelen, esintisinde. Diğer yandan, ışıltılı sarı güneşin altında üşümüyorsak da hava serin. Bundandır, az önce, çadırında, iki saat kadar sohbet edip, sıkma yediğimiz, Avoluk Kralı Şahin Muhammet’in çadırı önünde, gölge aramamamız.
Sürücü sincapların yaşamında çığlık attıkları olmuştur kuşkusuz. En azından bir, olasılıkla birden çok ama burada Çığlıktepesi’nde, belki de ilk defa bu yükseklikte, ilk çığlıklarını atacaklar.
Çoğu zaman yaptığım gibi, burada şu anda bir ortam analiz konuşması ile ilk çığlığı attım ben.
Hektooorrrrr…!
“Hektor”, çığlığım benim.
Kanatlı sözüm. Sonsuzluğu gördüğüm her yerde yoğun duygu boşalımı – dolumu yaşadığım, yaşamda bir hiç olduğumu hissettiğim zamanlarda evrene seslendiğim.
Troylu Hektor’a seslenen, Akhilleus’unki gibi değil benimkisi. Öç, öfke içermez.
İsyandır, yapamadıklarıma. Sonsuzluğa uzanıştır. Yeniden başlamaktır.
Hikâyeyi biliyor olmalısınız. Bana göre, bütün zamanların en büyük ozanı Homeros’un, İlyada’sındaki kahramanlardandır, Hektor ve Akhilleus. Priamosoğullarından, Kral Priam ve Hekabe Oğlu Prens Hektor, Mirmidon Kralı Peleus ve Thetis Oğlu Akhilleus.
İnsanlığın, gelecek kuşaklara, bırakmak istedikleri kimliktir, Türk kökenli, Anadolulu Troylu Hektor. Güvenilir, dürüst, değerlere saygılı ama itiraz eden, vefalı, ailesini sarıp sarmalayan. Vatanı ve halkı için savaşan, savaşçı insan. Bütün bunları ifade etmek için, Akhilleus’la teke tek dövüşmeye giden oğlu Hektor’a şöyle seslenir Kral Priam. “ Hektor; her baba, senin gibi bir oğul ister.”
Akhilleus, kim olduğunu soran Teselya Kralına; “Peleus Oğlu Akhilleus” diye tanıtır kendini. Hellenistan denilen adalar topluluklarında yaşayan, Akalardandır. Mitolojiye göre annesi Tanrıça, babası insandır. Tarihi kayıtlardan biliyoruz ki Akalar Türk kökenlidir.
Hikâyede Hektor’un, çocukluğundan itibaren değişmeyen ama gelişen, yukarıda işaret ettiğim bir kimliği var. Akhilleus da ise ikili bir durum var. Troy’dan önce, Troy’dan sonra. Troy’dan sonrada yine ikili bir durum var. Briseis’den önce, Briseis’den sonra.
Bu günlerde doğru söyleyişinin “Bilgameş” olduğu dillendirilen, Gılgamış Destanı’nı bilirsiniz. Anlatı hikayede Bilgameş, sıra dışı güçlere sahip ve halkının başına beladır. Onun bu durumunu ortadan kaldırma umuduyla ona yakın güçlere sahip Engidu, Bilgameş’e arkadaş gönderilir. Ancak Engidu , insanlara özgü davranışları bilmemektedir. Bunları öğrenmesi için, “fahişe” olan bir kadınla arkadaş yapılır. Yani bir kadın, Vahşi Engidi’yu “adam” eder. Bir süre sonra da Bilgameş’in en iyi arkadaşı olur.
Akhilleus’ta da böyle bir durum var. Akaların, Troy sahillerine ilk çıkarmasında Mirmidonların, Apollon tapınağında esir aldığı Rahibe Biriseis ile Akhilleus arasında tam oturmasa da Engidu ile Fahişe arasındakine benzeşen, özü, iki tarafında aşkı tanıması olan, bir ilişki gelişir ve Akhilleus, bundan önceki kimliğinin aksine, yepyeni bir kimlik edinir. Öyleki o saatten sonra bambaşka bir Akhilleus vardır ve Patroklos’un öcünü almak için öldürdüğü Hektor’a “kardeşim” der.
İlyada ve onun yazarı Homeros ve kahramanları Hektor ve Akhilleus anlatıları benzeri, bir yaşam süreci içinden geçtim.
Bütün bunlara ulaşmak, seslenmek isterim. Olduğum yer, Çığlıktepesi gibi bir yerse. Hele de Çığlıktepesi ise.
22 Eylül 2025. Devam edecek.
