1920 doğumlu Mut’lu ressam Ethem Aydın’ın, anılarındaki “İlkokuldayken, Tevfik Hoca birkaç arkadaşıyla bisiklet tekerleği, zincir, şu bu yardımıyla Kale Pınarı altında bir elektrik tribünü kurmuşlar, okulu, Pınarbaşı’nı aydınlatmışlardı” sözleri, Mut’a elektriğin ilk gelişi olarak algılanmazsa; Mut merkezinde elektrikle aydınlanma 1946 yılında gerçekleşmiştir. Mut’ta elektrik, halk arasında “Elektrik Fabrikası” adı verilen, suyun 75 beygir kuvvetinde Skoda marka dizel motor marifetiyle elektriğe dönüştürüldüğü “Elektrik İşletme Santrali”nden sağlanmaya başlanmıştır.
Mut’un Karaman çıkışında, Meydan Mahallesi aşağısında, Mut Deresi kenarında inşa edilen santral (Tesis binası günümüzde Halk Oyunları Merkezi olarak kullanılmaktadır), Mut içindeki Taşköprü yakınında yapılan gölette biriktirilen Kocapınar ve Mut Deresi sularının, tesis üstüne kadar getirilerek, suların motor çarklarıyla buluşturulması marifetiyle işleyen bir mekanizmaydı.
Söz konusu mekanizmadan elde edilen enerjinin dağıtımı ancak şehir merkezine yeterli gelmekteydi. Hatırlayanlar, ışığın, fener ışığı kadar olduğunu, gece suyun akış şiddetinin düşüşünde azalma olduğunda mum ışığı kadar kaldığını, jeneratörün gece 10.30 – 11.00 saatlerinde de tamamıyla kapatıldığını anlatmaktadır.
Hocantı HES Elektrik Santrali’nin devreye girmesine kadar bu şekilde devam eden Mut Elektrik İşletme Santrali, Mut Belediyesi’nce çalıştırılıyordu.