Sevgili okurlar: Burada anlatılanların hiçbirisi kurgu değildir. Mut ve yöresi insanının yaşamı; yoksulluğu, yetersizliği, acıları, sevinçleri, tarihi ve kültürü vardır bu yazıların derinliklerinde. Ve öyle inanıyorum ki, bu yazıları “çaktırmadan” okuyanların sayısı, sesli sesli okuyanlardan çok çok fazladır.

Ya 75 olacak ya 76, aylardan da ya ekim ya kasım. Ekin ekeriz çünkü. Güpegündüz, kararıverdi ortalık. Güneş tutulmuş meğer! Teneke çalan çalana, tüfek atan atana. Öffff!..
+++
“İki kişiyiz. Yanımdaki benden daha kıdemli. Görev yerimiz Doğancı mahallesi. Cumhuriyet Alanının oralardayız. Akşam soğuğu bir yaman bir yaman ki!.. “Bir odun bul gel de ateş yakalım” dedi yanımdaki. Benden daha kıdemli ya. Karşıda iki katlı bir ev var. Arkası da odun dolu. Arkaya dolanıp kucağıma odun doldurmaya başladım, balkondan bir kadın sesi:
“Ayıp olmuyor mu bekçi efendi?”
Yer yarıldı da yerin dibine girdim sanki. Dondum kaldım.
Velhasıl, bugüne kadar çok şeyi unuttum ama bunu bir türlü unutamadım.”
+++
İlkbaharın ortaları, güney Torosların Akdeniz’e bakan bir köyü…
Bir köylü evinin önüne oturmuş, hardal haşlamasıyla rakı içiyor…
İki ölçü alır ki, elleri bavullu, bir erkekle bir kadın gelir komşularına. Sanki karı kocalar.
Beş on dakika sonra erkek dışarı çıkıp rakı içenin yanına doğru gelir.
Tanışırlar, emekli öğretmendir gelen, akrabalarını ziyarete gelmişlerdir.
Rakıyı birlikte içmeye başlarlar. Ev sahibi içeriden bir tabak badem içi getirerek sofrayı biraz daha süsler. Söyleşe söyleşe bir büyük şişeyi bitirirler.
Olacak ya, iki yıl sonraki seçimlerde bu emekli öğretmen ilçeye belediye başkanı seçilir. Bir gün, “Filan köyde hardalla rakı içen bir adam vardı, onu bulun getirin bana” der. Kendisine haber gelince gider bu.
“Seni belediyeye bekçi yapacağım.”
“Yahu benden bekçi mi olur, bu saatten sonra olmaz.”
“Olur, olur.”
Derken bir sınav yapılır, sınavı kazanarak belediyeye bekçi olur.
Bekçi olur ya, kendi kendiyle de gırgır geçmeye başlar:
“Adamın iyisi bekçi, kadının iyisi defçi olur!”
+++
Dayım olurdu. “Ekmeğini taştan çıkaracaksın” demiş birisi buna. Bu sözün üzerine duvar ustası olup çıktı dayım. Yardımcısı bir yere mi gitmiş ne, iki gün yardım edivermemi istedi benden. Ben de 15 yaşlarındayım daha.
“Moloz getir, yalman getir, köşe getir, şuraya sığacak bir taş getir, yuvarlak taş getir, söbü taş getir, dilmen getir, çamur getir!..”
Yahu ben ne bilirim bunları. Getirdiğimi beğenmez bir de! Bir gün dayanabildim, sıvıştım.”

NOT: Geçen haftaki DERSİMİZ KÖPEK yazımın sonuna şu tümceyi eklemem gerekirdi aslında, şimdi ekliyorum: “Sokak köpekleri önemli bir sorun, bu sorunu yerel yönetimlerle Hayvanları Koruma Derneğinin birlikte çözmesi gerekir, ivedilikle.”