Kadınlar, tarih boyunca cinsiyet ayrımcılığına ve eşitsizliklere maruz kalmışlardır. Birçok ülkede eşitliğe ve kadın haklarına yönelik haklar gelişmiş olsa da araştırmalar kadınların erkeklerden daha düşük statüde ve daha az imtiyaza sahip olduklarını göstermiştir. Çoğu ülkede kadın hakları alanında yapılan çalışmalar, aile içinde kadınların çeşitli şiddet türlerine maruz kalması gibi durumları ortaya çıkarmıştır. Geleneksel cinsiyet rollerinin ve bu rollerin öğrenildiği sosyalleşme sürecinin etkisi yadsınamaz ölçüde olup bu durum ülkemizde de ciddi bir problem oluşturmaktadır.
Aile içi şiddet Türkiye’de ve dünyada özellikle kadınlara karşı olmak üzere çok sık rastlanan ve toplumsal sorunlara yol açan büyük bir problemdir. Aile içi şiddete çoğunlukla kadınlar maruz kalsa da çocuklar, kardeşler, yaşlılar ve bakıma ihtiyacı olan engelliler de maruz kalmaktadır.
Erkek egemen toplumlarda, özel alan ve ailenin mahremiyeti ile ilgili erkeğin sorumlu tutulması kadına yönelik şiddetin göz ardı edilmesine ve şiddetin hak ve meşru olmasına neden olur. Buna bağlı olarak şiddete uğrayan kadınlarda bir kusur aranır ve şiddeti uygulayan kişi genellikle ceza görmez. Çoğunlukla aile içi şiddet ”yuvanın yıkılmasını” gerektirecek bir sebep olarak sunulmamaktadır. Yasal olarak bu durumla ilgili düzenlemeler yapılıp kadının erkek eşitliği sağlanmaya çalışılsa da uygulamada eşitsizlik ve ayrımcılık hala söz konusudur. Şikayette bulunan şiddet mağduru kadınlar devletin ve adli mahkemelerin ilgisiz davranması durumuyla karşılaşabilmektedirler. Bu durum kadınların özgürleşmemesine neden olmakta ve kadını şiddete maruz kalarak yaşamaya zorlamaktadır.