Zaman çok çabuk geçiyor ve kocaman bir yıl geçti hala depremin yaraları sarılmadı, hala orada can veren insanların cesetleri enkaz altından çıkartılmadı. Ve hala o insanlar sevdiklerine mezar olan toprakları bırakıp çıkamıyorlar dışarıya. Hadi artık çıkın deprem oluyor memlekette, hadi bir daha canımız yanmasın. Günden güne azalacak diye avunduğumuz acının külleri şimdide; çaresiz, fukara, gariban insanların cebine gözünü dikti. Hadi en felaketini yaşadığınız şu günlerde en olmadık şeyi yapın mesela! Kirli siyaset yapanlara küçükte olsa bir ders verin. Ekmeğimizi, alın terimizi ve umudumuzu hiçe sayıp sanki ceplerinden ödüyormuş gibi tavır takınıp gerine gerine sokakta siyaset yapıp gezinenlere, geleceğimizi çalmak isteyenlere karşı siyaset yapın mesela. O kadar şey varken yapılacak hiçbir şey yapmadan oy isteyenlere ne yüzle ve hangi sıfatla geldiniz buraya sorusunu sorun. Belki utanırlar belki olmayan vicdanları dize gelir. Bize oy verirseniz bunu yaparız, şunu yaparız diyerek karşımıza geçip depremin siyaseti olmaz diyenlere karşı bizde sizleri görmüyoruz, elimiz gitse ayağımız gitmez, göremiyoruz gerçeği demenin ne kadar güzel bir cevap olduğunu hatırlatın onlara. İnsanlıktan nasibini almayanlara, aş verdim, iş verdim diyenlere inat vicdana sığmayan fukaralık oyununu alaşağı edin. Deprem oluyor çıkın dışarıya! Hapsetmeyin kendinizi köleliğe, kurutmayın ellerinizdeki ekmeğin alın terini. Değilse bunlar sorunlarımıza çözüm bulmayacak, değilse kapımızı çalmayacaklar daha doğrusu bizleri yok sayıp tıpkı deprem öldürdü diyerek bizleri karanlığa boğacaklar. Deprem oluyor hadi çıkın dışarıya!
Güzel memleketimin güzel insanları! Yavrularımızın umutlarını yitirmemesi, canlarımızın hakikati öğrenmesi için hep birlikte çıkalım dışarıya. Toplumu kandıranlara karşı, cehaletin boynuna asılı kalmasın diye yaşamlar hadi hep birlikte yükseltelim sesimiz. Maalesef ki felaketi yaşadığımız gecenin ardından bir yıl geçti ama hala karanlıkta kalan canlarımız var. Hala acılarını toprağın altından çıkaramayan canlarımız var. O kadar çok soru ve cevapsız bırakılan o kadar can var ki enkazın altında! Şimdi o seslere kulağımızı mı tıkayalım? Sevdiklerini diri diri toprağa veren insanların acılarını görmezden mi gelelim?
Hele hele bu kış gününde gözlerimizi gerçeklere kapamayalım. Felaketi yaşayan insanlara yardım eli uzatırken, oy için değil insanlık dramını yüreğinde hissedenlerle birlik olalım. Oy peşinde koşan değil gerçekten insan olduğu için ve acıyı yüreğinde hisseden insanların varlığıyla orada olduklarını bilip susmayalım. Ruhumuz enkaz altındayken, memleketimiz enkaz altındayken dilimiz lal olmasın avazımız çıktığı kadar bağıralım. Yüzlerce insanın canlarını ciğerlerini o enkazın altından bırakmak zorunda kalırken onların acısını hangi söz dindirecek. Elleri titreyen, korkudan buz gibi soğuk gözleri çaresizliğe teslim olurken, onca acının içinde sorununa çözüm üretmek için kimden ya da kimlerden yardım isteyecek? Onlar dilenci değil onlar felaketi, onlar depremi yaşayan insanlar. Onlara yardım elini uzatmak önce devletin sonra da tüm insanların görevi. O insanlar görevlerini yerine getirirken ezilmeyin, el etek öpmeyin. Çıkın dışarıya, acıdan bükülen boynunuza bunların bir gün geçeceğini hatırlatın ve nefes alın. Tüm bunlar yapılırken sanki bir lütuf gibi yapılan yardımlara başkasının malı gibi değil sizin olan hakkınızı almanın gururuyla dimdik yürüyün. Sokaklarda umarsızca dolaşan merhametsiz insanlara o korkunç manzarayı hatırlatın. Yaralarınızı sarmak isteyenlere fırsat verin ve bu fırsatı ranta değil halka bölüştüren insanlarla birlik olun. Çıkın dışarıya deprem oluyor! Yıkılmasın binalarımız, çürümesin toprak altında kalan vicdanlarımız.
Bu çabalarımız boşuna mı elbette değil. Yaşamın içinde varolmaya çalışmak başlı başına bir mücadele ve anaların ağıtları göklerde inlerken, babaların gözyaşları dolu dolu düşerken toprağa yeniden yeşersin umutlarınız. İyiliğin, güzelliğin ve paylaşımın sesleri yayılsın memleketimin üzerine. Vicdanı olmayanlar o enkazın altında kalsın, cehennem çukurunda çürüsün kötülüğün kirli yüzleri.
Güzel memleketimin güzel insanları! Acınızı yüreğimde hissediyor ve deprem felaketinde yaşamlarını kaybeden canlarımıza Allahtan rahmetler diliyorum. Mekânları cennet olsun. Umutları tükenen insanlara da sabırlar diliyorum. Umarım yeniden yeşerir umutlarınız.