Bu toplum, bu halk en çok kimlerden çekti ve hangi anlayışlara göre yanlış yerlere yönlendirildi?
İşte bu yazımda bunları düşünmeye çalışıyorum… Tabi bunların bir kısmı bilgisizlik/bilinçsizlik, bir kısmı bile bile, bilinçli bilinçli…
“Din din” diyerek din ticareti yapanlar…
Bu toplum bunlardan çok çekti. Çekmeyi de sürdürüyor. Gerçek dindarları bunların dışında tutuyorum elbette. Komşuları açken tok gezdi bunlar her zaman. Yoksul çocuklara İmam Hatipleri gösterip kendi çocuklarını Amerikalarda okuttular. Kendileri varlık içinde yüzerken yoksullara “şükredin” dediler. Dini hep cepleri ve koltukları için kullandılar. Kendi çıkarları için yoksulların dini duygularını sömürüp durdular. Daha neler neler…
“Atatürk Atatürk” diyerek Atatürk’ü putlaştıranlar…
Toplum bunlardan da çok çekti. Bunlar ceplerini düşünmediler ama Atatürk’ü yeterince okumadılar, yeterince tanımadılar, Atatürk’e “devrimci” deseler de, kendi düşüncelerine devrim yaptıramadılar, düşünceleri tutucu kaldı hep. Atatürkçülüğü dar kalıplara sıkıştırıp kaldılar. Atatürk ilkelerinin özünü ve derinliğini (örneğin laikliği, halkçılığı) yeterince kavrayamadılar ama kuru kuru savundular hep. Bu yüzden de toplum gerçek cumhuriyete, aydınlık günlere ulaşamadı bir türlü.
“Milliyetçilik milliyetçilik” diyerek ırkçılık bataklığına saplananlar…
Burada hiçbir siyasi görüşü kastetmiyor, genel anlamda konuşuyorum. Çünkü bu bataklık tek yönlü değildir.
Biliyorsunuz ki ırkçılık insanlık suçudur. Gelmiş geçmiş en büyük temsilcisi de Hitler’dir. Halkı bu tür çıkmaz sokaklara sürüklemek mümkünü yok yurtseverlik olamaz. Bütün halklar kardeştir ve eşittir. Kimsenin kimseden üstünlüğü olamaz. Halkın nefrete, kana, kine, ayrışmaya, düşmanlaşmaya değil, sevgiye, hoşgörüye, kardeşliğe, barışa, birlikteliğe gereksinimi var çünkü. Bu anlayıştan; kandan, korkudan da az çekmedi bu toplum.
“Sol sol” diyerek sağ düşünenler…
“Solcuyum” demekle ne yazık ki solcu olunmuyor. Solcu olmakla ırkçılığın, sömürenden yana olmanın ne ilişkisi olabilir ki? Hem sömürenden hem sömürülenden yana olunmaz ki! Yoksul, emekçi, ezilen kesimi oyalayan anlayışlardır bunlar. Solu yeterince kavrayamamaktır. Bu anlayıştan da çok çekmiştir emekçiler, sömürülenler, ezilenler ve sol.
Ol öykü en azıyla bu kadardır!…