Yetse artık diyorum;
“Dalından şüphe ettiğim ağaçların;
Gölgesinde soluklandığım”

Şüphe etmek demiş ya Paulo Coelho
Bu çok yeni benim için
An itibarı ile başladı desem
Yalan olmaz

Ömrümce varlığını bilmedim
Günahtı sanki bana göre
Herkesi sevdim, güvendim

Şimdi ayan beyan ortada
Birkaç istisna dışında
Kimseye güvenemeyeceğim

Geriye ne kaldı peki
Uçsuz bucaksız bir yalnızlık

O benim vaham artık

Her köşesini ziyaret edip
Güzelliklerini keşfedeceğim

Kendime tuzak kuranlarla değil
Onunla hem dem olacağım

Derdimi de sevincimi de
Onunla paylaşacağım

“İnsanları tanıdıkça
Yalnızlığı seçtim” buyurmuş Hz. Ali

Affet yalnızlığım lütfen;
Bunca yıl köşe bucak kaçtığım için senden
Bilseydim kıymetini,
Birkaç Meryem daha olurdum kesin
Hem de hiç eziyet çekmeden.