Uzun zamandır “bana bir uğra sohbet edelim” diye arar. Pers Yolu’nun Karaman durumu nedeniyle hep Karaman’daymışım gibi yaşayan ben sanki oluverecekmiş gibi çok düşünmeden tamam der dururdum. 2023 Pers Yolu yürüyüşü toplanma gününe denk gelen 22 Ağustos’da buluşalım demiştik. Beklentime göre sabah erken Karaman’da olacam, yürüyüş hazırlıkları bitiminde evine gidecektim. O arada İstanbul’dan gelecek bir arkadaşım 22 akşamı sendeyim deyince tamam deyip onunla birlikte giderim demiştim. Derken arkadaşım yanında bir kişi daha olacağını söyleyince “tamam o da bende” deyip üç kişi olarak gitmeyi planlamıştım. Olmadı çadırlarımızı kurarız demiştik. Olmaz olmazdı. Likya Yolu’nda yürümüş, Ağrı Dağı’na tırmanmıştık birlikte.
Ali abi ile konuştuğumuza göre Karaman Belediyesi civarında bir yerde inecektim. Yanımda Yiğit de vardı. Dayım kızı eşi Aysel bize sıkma yapacak, oralarda bir yerde çayla birlikte yiyecektik. 22 sabahı Karaman yolculuğu başlayınca biz üç kişi olduk. Herbirimzin yanında altı günlük ihtiyaçlarımızı karşılayacak eşyalarla dolu sırt çantalarımız. Benim çanta seksen litre tıka basa dolu. Ayın yirmi beşinde yürüyüşe Yağlı’dan katılacak, oraya geleceklere rehberlik yapacak Emine’nin bir kısım eşyaları da bende. Böyle olunca planı değiştirmek durumunda kaldık. Yolda telefonlaştık, “Aktekke Meydanı’nda buluşalım. Durum böyle.” Öyle de yaptık.
Aktekke Meydanı Karaman’ın merkez meydanıdır. Karaman il olduktan sonra açılmış çok güzel düşünülüp inşa edilmiş bir meydan olup fonksiyonunu yerine getirmektedir.
Aktekke’ye indikten kısa bir zaman sonra yürüyüş organizasyonu için Karaman Belediyesi’ne gittik Yiğit ile. Karaman’ı bende bilirim ama Yiğit daha iyi bilir. Lisans ve yüksek lisansını burada yaptı. Meydanı da Nureddin arkadaşımıza emanet ettik. Nureddin Bey aslen Adanalı olup Mut’a yerleşmiş bir zeytin dostu. Bu yürüyüşte birlikteyiz. Biz ayrıldıktan biraz sonra gelmiş Ali abi. Haberleştik. Sevgili eşi Aysel sıkmalarımızı eline tutuşturmuş. Haberini aldık.
Meydana döndüğümüzde kucaklaştık. Samimi, duyarlı, sıcak, benzer duygular içinde.
Kavaközü’nün parlak adamlarındandır Ali abi. Derin olmayan bir sohbet çevirdik. O arada sıkmalarımızı aldık. Çayımızı söyledi. Yürüyüşçülere de çay ısmarlamış biz gelmeden önce. Sıkmalarımızı paylaştık arkadaşlarla. “Bu saymaz Ali abi” dedim. Farkındaydı. Her Kavaközülü biraz değil oldukça sıkmacıdır. Küçükbaş hayvancılıktır Kavaközülü’nün hikâyesi. Bu da temel beslenme malzemesinin biri sıkma demektir.
Bir süre sonra Aktekke kalabalıklaştı. Bir yandan Karaman’ın meydancıları diğer yandan Pers Yolcuları meydanda boş yer bırakmadı nerdeyse. O arada gerek gelenleri karşılama gerek basın toplantısı hazırlıkları ile hareketliyim. Ali abi bunu görüyor. Zeki ve akıllı adam, bir ara yaklaştı konuştuk. Görünüş o ki akşam da evine gidemeyecektim. İstanbullu arkadaşımın dediği olacak, çadır kuracaktık. Bir başka zamanda buluşmak üzere vedalaştık. Aysel’i selamladım. Bu sıkmaların da kesmediğini söyledim. Gülümsedi. Gözleri ışıl ışıldı. Kavaközü’nün parlak adamı yirmi yıl civarı bir zamandır Karaman’da yaşasa da hala bir Kavaközülüydü. Hareketleri canlı, sesi ötelere, bakışları ufka yönelikti.
Pers Yolu yürüyüşü tarihi aynı zamanda mevsimin değişme tarihidir. Yürüyüş başladığında hava da serinlemeye başlamış olur. Yürüyüşçülerin sıcak olur kanılarının aksine güneş bizi rahatsız etmez, geceler hafiften üşütebilir. Yaylalardayız nihayet. Bin rakımlardan başlayan yolculuğumuz beş kilometre sonra tırmanışa geçip bin dört yüz metre rakımlara çıkar. Kısa bir süre sonrada bin altı yüz metre rakımlara. Ortalama bin altı yüz de sürer yolculuk.
Yürüyüşün arkası İnce Gıda Zeytinyağının sezon başlangıcıdır birkaç gün arkasıyla. Telefonla konuşsak da Karaman’a Ali abiye gitme şansım pek yok. O arada diz ve bel aramdaki kas zedelenmesi de engelliyor beni. Rahat hareket edemiyorum. Doğru dürüst yatamıyorum bile. Derken 2024 Mart sonu gibi gelebileceğim konusunda uyumlandık.
Kavaközü’nün son parlak adamlardan Ali abinin sevdasıdır Kavaközü. Benim de. Kavaközü Mut Kavaközü sanal grubunu iyi takip eder. Araşır konuşuruz, köyümüz Kavaközü üzerinden. Kavaközü’ne dair birçok yitip gidecek bilgiyi ondan aldım. Yazıya geçirdim. Artık kaybolmayacak. Bu bilgiler için ona ne kadar teşekkür etsem azdır.
Beş yaşlarım civarı olduğunu hatırlıyorum.
Devam edecek. 10.06.2024