Kuzey ve kuzey doğusunu anlattığımız Kömürcü’nün batısındaki yüksek dağ zinciri, Tabur Yeri’ne kadar, Yukarı Kömürcü Köristanı yükseltisine, yaklaşık bir yükselti ile devam eder. Tabur Yeri’nin güney ucunda eğim başlar. Dört yüz metre kadar tatlı bir eğimden sonra, Sibila yerleşimine varır. Sibila yuvarlağının her yerde yükseltisi aynıdır. Sibila zirvesinden eteklerindeki çayırlara ulaşmak için, oldukça agresif bir inişten sonra ulaşılır ve tahmini yükseklik dört yüz metre civarıdır. Bu dağ zincirinin tamamı, Kömürcü özünü kapsamaz. Yukarı Kömürcü Köristanı’ndan başlayan, üzeri ulu çam ağaçları ile kaplı sıra dağ, önce Koca Pınar yarığı ile kesilir. Koca Pınar, Yukarı Kömürcü vadisine kuzey batı yönünden girer. Adı ile çok özdeş olmayan pınar, bir kaya dibinden çıkar. Kaya, devamı olmayan iki metre kare civarı yüzey genişliğine sahip görünür. Toprak altında genişlediği, bildim bileli yerinden oynamamasından anlaşılabilir. Genişliğin olmaması durumunda, altından akan, yaz kış hiç kesilmeyen kaynak suyun, onda bir yıkıma neden olması gerekirdi. Su miktarı, bütün benzer kaynaklarda olduğu gibi yağış artınca artar, giderek azalır. Koca Pınar, Kavaközü’nün en büyük içme suyu kaynağının olması yanı sıra, ulaştığı Yukarı Kömürcü Özü’ndeki bir kısım arazileri kıt kanaat sular. Boş zamanlarında Yukarı Kömürcü Çayı’na karışıp, Kavaközü’nün önemli tarım alanlarına ulaşır. Hepten boş zamanlarında, Kavaközü Kapızı’nı geçip, Batı Kestel Kapızı üzerinden, Hocantı Çayı’nı, Göksu Nehri’ni takiple, Akdeniz’e iner. Koca Pınar su kaynağı, Kavaközü’nün, Kır Yolu dediğimiz, Mut/Karaman sınırına çıkan yolunun hemen paralelindedir. Bilenler bilir, bilmeyenler geçerken orada bir su kaynağı olduğunu görür. Kaynağın önü sıra uzanan oldukça yatay su akışında, Kartallık Dağı’nda yayılan küçükbaş hayvanlar ve yaban sulanır. Adını, çok büyük olasılıkla, atalarımızın önemli bir kısmının geldiği Lale Köyü’nün Kaynar mevkiindeki Koca Pınar’dan almış olmalı. Bildiğimiz gibi, insanlar başka bir coğrafya ya yerleştiklerinde, taşındıkları yerlerin isimlerini de yeni yerleşime taşırlar.
Kocapınar’ın Yukarı Kömürcü ile kaynaştığı yerde, on yedi yaşlarım zamanımda bizim de bir miktar arazimiz vardı. Elma ağaçları dikmiş babam. Yazları sulama işlerini yapardım.
Koca Pınar vadisini Aşağı Kömürcü yönünde geçince, dağlar birden yükselir. Bir süre ilerler, yeni bir kırık olur. Çok daha yukarılardan gelen kış sularının oluşturduğu bir kırıktır bu kırık. Oldukça dardır. Kır Yolu’nu keser. Dağın, öze doğru yanı bağrında Cincikli Pınar vardır. Çam ağaçlarıyla kaplı dağın zirvelerindeki çok geniş alanların aldığı kış sularını içer insanlar ve doğa Cincikli Pınar’dan. Aşağılarında bulunan tarım alanlarına yaz döneminde ulaşmaya gücü yetmez Cıncıklı’nın. Kışları, kış sularının oluşturduğu taşkın yatağını kullanarak Yukarı Kömürcü Çayı’na ulaşıp, Koca Pınar ile aynı akışı yaşar. Cıncıklı Pınar’ın suyunu, Kavaközü su şebekesini oluşturduğu zamanlarda köye taşımak istedi. Sanırım daha yakında olduğu için Eif Kiya Çeşmesi’nin suyu tercih olunca vaz geçildi. Şimdilerde köy halkından Sedat Ak, kendisi Kavaközü’nün çalışkan insanlarından olur, Cincikli Pınar’ın önüne bir havuz oluşturdu. Yeni gelişen kangal su boruları ile pınarın suyunu, aşağılarındaki yonca üretimi sulamasında kullanıyor.
Kavaközü gezilerimde, mutlaka Cıncıklı Pınar’a çıkma özeni göstermeye çalışırım. Harika suyundan içer, çamlarının gölgesinde Kavaközü’nü yaşarım. Adını, kaynağındaki pırıl pırıl, cıncık gibi halinden alır. Cıncıklı Pınar’ın eteklerinde, Yukarı Kömürcü Özü’nün tam ortasından, çay boyunca Pers Yolu geçer. Yol, o aralarda ikiye ayrılır. Güney batı yönünde Sibila’ya ilerleyen yol, dağın bağrına vurup, Tabur Yeri’ne çıkar. Diğer kol Aşağı Kömürcü Özü’ne, Örenden Yaka ve Karamanoğlu Beyliği’nin bizzat Kerümiddin Karaman’ın kömür üretme merkezi olan işliğe ilerler.
Devam edecek.