Gazetemiz yazarlarından Nihat Mustul, yeni çıkan 12. kitabı “Kendime Gidiyorum” için söyleşi ve imza günü düzenledi. Mustul, Klaros Yayınlarından çıkan yeni kitabını, okurları ve kitapseverler için imzaladı. Tarihi Taşhan’da düzenlenen söyleşi ve imza gününe, çok sayıda kitapsever ve konuk katıldı.
“Kendime Gidiyorum” için düzenlenen söyleşi ve imza gününde konuşan Nihat Mustul, “Sevgili arkadaşlarım… Ben hiçbir zaman kendime ‘Ben yazarım’ demedim daha. Yazmaya çalışan birisiyim dedim hep. Ama yazarlarla kadınları birbirine çok benzetirim. Kadınlar çocuk doğurur, kitap yazmak doğumsa, yazarlar da kitap doğurur. Bu benzerlikleri kadar bir de benzemezlikleri vardır ama. O da şudur: Kadınlar çocuklarına en çok emeği çocukları doğduktan sonra harcarlar. Yedi ay karınlarında taşısalar da, ölünceye kadar onlara emek ve zaman ayırırlar. Yazarlarsa bunun tersine, kitaplarına en çok emeği ve zamanı kitapları çıkmadan önce harcarlar” dedi.
Klaros Yayınlarından çıkan yeni kitabı “Kendime Gidiyorum”un 12. Kitabı olduğunu söyleyen Mustul, “Bundan önceki bütün kitaplarım Göksu’nun normal akışı gibiydi, ama bu Göksu’nun tersine akışı gibi. İnsanın kendisine yolculuğu öyle kolay bir iş değildir. Bir kenti, bir köyü kolayca gezebilirsiniz. Ya kendinizi?.. Kendisini gezerken insan, ilk başta yansız olacak, kendinden yana olmayacak, kendisini gezecek ama kendisini övmeyecek, kendisini incitmeyecek. Kendimi gezerken kendimi bir müze olarak gördüm hep, insanlık müzesinin bir parçası, bir insan müzesi. Aslında hepimiz birer müzeyiz. Kendimi bir destan olarak gördüm, insanlık destanında bir insan destanı. Aslında hepimiz birer insan destanıyız” şeklinde konuştu.
Bu kitabı okuyacak olanlardan bir istekte bulunan Mustul, şöyle konuştu: “Denizin sığ sularına takılıp kalmayın, biraz dana derinliklere ve maviliklere açılın ki, denizin tadını çıkarasınız. Yani önyargılı olmayın, küçük düşüncelerle boğulup kalmayın, büyük düşüncelerle uğraşın.”
Nihat Mustul konuşmasını, herkese teşekkürlerini ileterek noktaladı.
Yazarımız Nihat Mustul’un, 138 sayfadan oluşan “Kendime Gidiyorum” adlı yeni kitabının tanıtım yazısında, şu ifadeler yer buldu: “Ama bu yolculuğum bambaşka bir yere. Belki de cennetlerin cennetine, bilmiyorum. Aslında kafam karmakarışık. Bu yolculuğum ki, bambaşka bir gezi, bambaşka bir yurt, bambaşka bir dünya. Belki de okyanuslardan daha derin, dünyadan daha geniş, evren gibi uçsuz bucaksız, hatta sonsuz… Aslında bu yolculuğa çıkmak sanıldığı kadar kolay bir iş değil. Çünkü büyük bir içtenlik, bir bu kadar da yansızlık ister, tabi birazcık da alçakgönüllüce cesurluk. Sonra içten gelen derin bir istek, alçakgönüllüce bir insan müzesi olma isteği, insanın kendisini tanıması ve sorgulaması isteği, kendisini gezerken yeni yeni çiçekler açma dürtüsü. Bu nedenle de bu yolculuğa çıkanların sayısı çok az olmuştur her zaman. Ve bu yolculuğun en kaçınılmaz, dolaysıyla en zor yeri de, bu yolculuğa çıkanın kendisine tutulmuş bir görüntüalıcı (kamera) olabilmesidir. İşte yalnızca o zaman, yalnızca o kamera görüntüleri olur bu gezi, dolaysıyla anlatılanlar.”