Cebimde özlemlerin
Yüreğimde acıların dururken
Seni nasıl anlatayım bilmem ki.
Heceler dolaşırken dilimde,
Söylediklerin bir bir işlenirken yüreğime
Sararan yapraklarına hangi sözünü yazayım.
Hangi kalem yazar ki sırlarını,
Hangi dize çözer ki sensiz heceleri
Okunur mu bundan sonra aşk şiirleri
Onun için yazamam gülüm.
Gecenin karanlığında yüzüme sürdüğün ışığınla
Bir yıldız gibi parlayan bakışın süzülürken semada
Kumsallarda alkış tuttuğun ellerine mi?
Yoksa pembelere boyandığım düşlerime mi?
Şimdi hangisinin yokluğuna yazayım.
Yüreğime işlenen sözlerin
Ve birde güneşi kıskandıran bakışların olsaydı
Belki yazardım, belki de en güzel resmi,
Yakamozların kalemiyle gökyüzüne çizerdim.
Şimdi özlemini yazıyorum kumsallara
Gidişini haykırıyor her bir kum tanesi
Onun için yazamam hasret kalışımı.
Her bir yanımı sarmışken sensizlik
Ve tüm dünya sessizlik içindeyken
Anlatamam be gülüm benden gidişini
Yüreğin kaldırmaz
İncinirsin belki kırılırsın diye anlatamam.
Bir ağaran saçlarına,
Bir de kırlaşmış sakallarına dokunuyor ellerim
Her bir teline maziyi sarıyorum olmuyor.
Hasretinden çatlayan dudaklarım çınlatıyor geceleri
Artık baharlara küsmüş kumsallarda yazdırmıyor adını
Anlayacağın en güzel kalemin kırıldı yazmıyor Eylül…